
मलाई आफ्नै जिन्दगीको हो अपसोच थियो
उस्लाई मेरो रमिता हेर्नमा मोज थियो
भगवान अनी भाग्यले साथ छोडेको बेला
ब्यस्त थिए म चारैतिर खोजाखोज थियो
सकिदैथ्यो बर्तमान सकिन्थ्यो भबिस्य नि
अस्ती अनी हिजो चिन्ता मलाई रोज थियो
जिन्दगीको बाटो लामो छ है राम्ररी जाउ
खोइ कस्कोमा जोडीएछ मेरो भागमा खोज थियो
सपना थियो अचम्मको जान्न भन्दा पनि
बा-आमा दिदीबैनी सबको घोचाघोच थियो
आसु पारी आँखामा गन्तब्यहिन बाटो छानी
हो त्यो बेला सोच्दासोच्दै जिन्दगी बोझ थियो
You will also like

दर्द
- 1
- 1205

काश ~ बता पाता
- 1
- 1065

My Happiest Hour
- 6
- 1012

"लग्ता हे "
- 1
- 1010

"मलाई पोल्छ"
- 1
- 930

"मानव बेचविखान र रोकथाम"
- 2
- 891
Leave a Comment: