नमस्कार ,मेरो नाम चुरोट हो | अंग्रेजका दाजुभाईले मलाई सिगरेट पनि भन्छन | मेरो आमाको नाम पनि चुरोट ,बाको नाम पनि चुरोट र दाजुबहिनीको नाम पनि चुरोट नै हो | मेरो नाम कुन युगको कुन दिनमा राखियो ,त्यो म ठोकुवा नै गरेर भन्न सक्दिन | तर मेरो ईतिहास मानब सभ्यता जत्तिकै पुरानो छ |मेरो लिंग के हो ,गोत्र के हो ,राशि के हो ,मलाई थाहा छैन | मानिसहरुलाई सायद समाज बिस्तार र आर्थिक क्रान्ति गर्दा गर्दै मेरो लिंग छुट्टाउने फुर्सद नै भएन | मेरो जन्मघर factory हो ,मामाघर थाहा छैन ,सायद सर्बिया हुनुपर्छ |सायद सर्बिया हुनुपर्छ ,त्यहा म अत्याधिक रुचाईन्छु अरे | अझ नातावादको जालोमा बाधिएर प्रसंग कोट्टाउने हो भने धुवा आउने जति सबै मेरा बुबा पट्टिका आफन्त हुन् र धुवा नआउने सबै नसाजन्य सामाग्री मेरो मावलीपट्टिका आफन्त पर्छन | म नेपालमा छु | यहाका मानिस मप्रति निकै उदार भावना राख्छन | यो मलाई उनीहरुको सबैभन्दा मनपर्ने बानी हो | हरेक प्रकारका मानिसहरुको स्पर्श मैले महसुस गरेको छु | स साना बच्चाहरुले मलाई ओठमा च्यापेर अनौठो प्रकारले मेरो अस्तु उडाएको देख्दा मलाई बडो रमाईलो लाग्छ |सामान्य झुपडीमा बस्ने धनबहादुर धनकुमारी देखि लिएर महलमा बस्ने मनकुमार मनकुमारीसम्मलाई मैले व्यक्तिगत रुपमा भेटेको  छु । मलाई उपयोग गर्ने मानिस जानी नजानी मृत्युको पुजा गर्छन । मृत्यु मेरो सबैभन्दा आत्मीय मित्र हो मेरो मित्रले मलाई बारम्बार गर्व गर्दै भनिरहनुहुन्छ , तिमि छौ र त म अझ फैलिन पाएको छु ।मृत्यु र मैले मानिसमा ५० , ५० प्रतिशतको सेयर हालेका छौ ।मृत्युले कहिलेकाही मसंग गुनासो गर्छ ।जीवनको पुजा गर्ने मानिसले मेरो मन्दिर चाहि किन नबनाएका होलान ? , जहा मेरो कामको पनि तारिफ होस र मुल्यांकन पनि होस । मलाई उसको सपना एकदिन साकार हुन्छजस्तो आसा लागेको छ । 

मानिसको शरीर बिभिन्न तत्वहरु मिलेर बनेको छ । साह्रो ,गिलो ,चिसो तातो मिलाएर खानुपर्छ । भन्छन मानिसको शरीर मरेपनि आत्मा कहिल्यै मर्दैन ।मेरो आत्मा पनि अभिनाशी छ जस्तो लाग्छ ।मेरो आत्मा भनेकै निकोटिन हो ।मेरो जन्मघर factory भएतापनि कर्मघर मानिसको फोक्सो हो । फोक्सोमा म आफ्नो कम्पनी संचालन गर्छु र मृत्युलाई समय समयमा खबर पठाईरहन्छु । तर मानिसहरुलाई मेरो सानो भन्दा सानो कामको पनि पत्तो दिन्न । उनीहरु कहिलेकाहि कफ निकालेर खोक्छन ,रन्थनिन्छ्न र एकछिन सोचमाग्न हुन्छन ।  म त्यहीबेला उनीहरुको शरीरमा तलतलको काउकुती लगाईदिन्छु । संसारका कुनैपनि सन्धि नियम कानुनहरु मेरो प्रयोगकर्तालाई लागु होला ,मलाई लागु हुदैन ।मेरा हाँगाहरु हरेक देशमा फैलिएका छन । बिभिन्न देशका सरकारले हरेक बर्ष मेरो प्रयोगका कारण मृत्यु हुने मानिसको तथ्यांक निकाल्छ , मेरो प्रयोग रोक्न बिभिन्न बिज्ञापन पनि बनाउछ । बिश्व स्वास्थ संगठनद्वारा world tobacco day अर्थात बिश्व धुम्रपान दिवस पनि मनाउछ ,तर मेरो प्रयोगकर्तालाई यो कुराले केहि फरक पार्दैन , मैले  शक्ति र बुझ्ने क्षमता सोहिअनुरुप बिकास गरिदिएको छु । बर्षौ सम्म मेरो मानिससंग पनि म भावनात्मक रुपमा नजिक हुन् चाहादिन । मृत्युले मेरो यो कलालाई स्याबासी दिन्छ ,मलाई खुब आनन्द लाग्छ । मेरो प्रयोगको  बर्षेनी करिब ७० लाखभन्दा बढी मानिस मेरो प्रिय मित्र मृत्युसंग नजिकिन पुगेका छन ।  कहिलेकाही उनीहरुका आफन्त बिलौना गर्दा मलाई नरमाईलो लाग्छ , तर म मृत्युको बिजयी अनुहार देखेर सबथोक भूलिदिन्छु ।

मैले मृत्युको जस्तो साहित्य नजानेपनि थुप्रै मानिसका अधुरा कथा पढेको छु देखेको छु । मलाई  सेवन गर्न उत्सुक बच्चाका कथा , क्याफेमा मस्तसंग प्रेमका गफ चुट्दै मलाई तानिरहेका युवायुवतीका कथा , मृत्युको पर्खाईमा जिन्दगीको कुरुवा  बसिरहेका बृद्दबृद्दाका कथाहरु । मेरो प्रतीक्षा र प्रयोगमा ब्याकुल हुने मानिसहरु संग पनि म भावनात्मक रुपमा आत्मीय हुन सकेको  छैन । मैले एकपटक मलाई सल्काउदै गरेको जवानसंग मौन संवाद गर्ने प्रयास गरेको थिए र सोधेको थिए , साथी तिमि मलाई कस्तो लाग्छ ? , उ केहि नबोली  मलाई एक्कासी जमिनमा फालेर मुताका छिटाले रुझाएर हिडेको थियो । कहिलेकाही राजनीतीक तहका नेताहरु प्राईभेट रुममा बसेर  उडाउदै राजनीतीक गफ गर्छन , माक्सबाद , लेनिनबाद , समाजबाद , पुजीबादका कुरा गर्छन ,होहल्ला गर्छन । मैले उनीहरुबाट पनि  राजनीतीका केहि पाठ सिकेको छु । मानिसको जीवनमा पनि मेरो राजनीती चल्छ भन्नेमा म बिश्वास गर्छु ।  म आफुलाई साम्यवादी भन्न रुचाउछु । मेरो असर सबैमा समान छ । तल्लो स्तरको मजदुर र माथिल्लो स्तरको धनीमानी भनेर म सोच्दिन । हरेक बर्गको ओठमा पुगेपछि सल्कनु मेरो धर्म हो , निभ्नु मेरो बाध्यता हो र फोक्सोसम्म पुग्नु मेरो अन्तिम लक्ष्य हो । जनस्तरमा मेरो जति पहुच अरु कसैको पनि छैन । आफुलाई शिक्षित ,चेतनशील, सर्वगुणी ठान्ने मान्छेहरु पनि मेरो गुण र अबगुणको अज्ञानतामा मलाई सल्काईरहेको देख्दा म मौन हासो हासिदिन्छु । मेरो नास्तिकहरु अत्यन्तै सिमित मात्रामा छन ।

भन्छन , घमण्डी र बिधंसकारी गुण हुने बस्तुको छिट्टै अस्तित्व बिलिन हुन्छ ।  तर थाहा छ ? , म एकछिनमात्र पनि मानिसको साथमा रहिन भने उनीहरुको अनुहार मलिन हुन्छ । म हरेक देशका शक्तिशाली पदमा  बसेका नेताहरुलाई छाती ठोकेर भन्न सक्छु , हो म खराब छु ,साच्चिकै खराब छु , म मानिसहरुको लागि मृत्युको बहान हु , मैले तिमीहरुको थुप्रै मानिसालाई मृत्युको मुखमा धकेलेको छु । कति बर्ष लिन्छौ ? , म दिन तयार छु , मेरो अस्तित्व यो संसारबाटै गायब बनाएर देखाउनु । सम्पूर्ण मानब जातीलाई यो मेरो  भयो , सक्छौभने मेरो प्रयोग नगरिकन बाचेर देखाउनु । तिमीहरु लाचार हौ , हुतिहारा हौ । मैले जे भनेपनि मानिसलाई फरक पर्नेवाला छैन । मलाई थाहा छ , यो चुनौती त्यति सहजै स्वीकार गर्नसक्ने मुटु कुनै मानब जातीको छैन । किनकि त्यो सोच , त्यो उत्साह र त्यो साहसको उर्बर भूमिमा म रसायन मल बनेर फैलिसकेको छु । तिमीहरुले मेरो प्रयोगलाई आनन्द प्राप्तिको रुपमा उपयोग गरिरहेका छौ ,  यौन जस्तै जीवनको परिपुरक सम्झिएका छौ । मलाई आसा छ , अब गास बास , कपास र सहबास जस्तै मेरो नाम पनि आधारभुत आवश्यकताको सुचिमा थपिनेछ । 

आज म बोलेको छु । त्यहि चुरोट हु म , जो बर्षौ बर्ष देखि मौन भएर हजारौ खुसीका भित्ताहरुमा निराशता र बियोगताका रंगहरु पोतिदिएको थिए र आजपनि छु ।हिजोजस्तै आजको  समयपनि  मेरोलागि मुल्यवान र उपयोगी छ । मुल्यांकनको तराजुमा जीवन र मृत्युलाई जोख्दा म तटस्थ बसेभने जित जीवनको सन्तुष्टिको हुनेछ या मृत्युको आकांक्षाको ,त्यो भनी हेर्न बाकी छ ।